STOP در مکالمات

Stop می تواند با مصدر (to+verb) و نیز با وجه وصفی حال (verb+ing) به کار رود ، ولی این دو ساخت ، معانی و کاربردهای متفاوت دارند.

وقتی stop با مصدر به کار رود ، بیانگر این است که کسی توقف می کند یا می ایستد تا کاری را انجام دهد:

He stopped to mail a letter.

او ایستاد تا نامه ای را پست کند.

وقتی stop با وجه وصفی حال به کار رود ، بیانگر این است که کاری را که انجام می داده دیگر انجام نمی دهد:

He has stopped smoking.

او دیگر سیگار نمی کشد. ( = سیگار را ترک کرده است.)

He couldn’t stop talking about it.

او نمی توانست راجع به آن ( موضوع ) حرف نزند.

Stop staring at me!

این قدر به من زل نزن!

توضیح : چنانکه در مثال های بالا دیده می شود ، این ترکیب در فارسی معمولاً به صورت یک جمله ی منفی ترجمه می شود.

وقتی stop با وجه وصفی حال و مفعول به کار رود (stop sb from doing sth) بیانگر این است که کسی می خواهد از انجام شدن کاری به وسیله ی دیگری ممانعت کند:

I can’t stop her from crying.

من نمی توانم جلوی گریه ی او را بگیرم.

You should stop him from going.

شما نباید بگذارید او برود. (= شما باید جلوی رفتن او را بگیرید.)

You can’t stop me from going.

شما نمی توانید مانع رفتن من بشوید.

توضیح ۱: در انگلیسی بریتانیایی from میتواند از مثال های بالا حذف شود: You can’t stop me going.

توضیح ۲ : چنانکه در مثال های بالا دیده می شود ، این ترکیب نیز معمولاً در فارسی به صورت یک جمله ی منفی ترجمه می شود.