طریقه استفاده از پیشوند و پسوند در زبان انگلیسی

پیشوند ها و پسوند ها (Prefix and Suffix)

پیشوند ها “Prefixes” در زبان انگلیسی به کلماتی گفته می شود که به اول لغتی اضافه شده و معنی آنرا تغییر می دهد.
مهمترین پیشوندها که موارد استفاده آنها در زبان انگلیسی بیشتر است عبارتند از:
پیشوند هایی که کلمات را به فعل تبدیل میکنند. این پیشوندها عبارتند از em – en ، برای مثال:

Chain زنجیر      Enchain زنجیر کردن

Boss رئیس      Emboss برجسته کردن

پسوند Suffix  
پسوند مجموعه ای از چند حرف است که بعد از کلمه ای قرار گرفته و معنی آن کلمه را به کلی تغییر می دهد. انواع مهمترین پسوند ها در زبان انگلیسی به شرح زیر می باشد:

نوع اول: پسوندهایی که به آخر فعل اضافه می گردند و اسم را تشکیل می دهند. مانند پسوند های ment – ation – tion – ance ence – al – ing – y . برای مثال:

Build ساختن     Building ساختمان
Unite متحد کردن     Unity اتحاد

نوع دوم: پسوند هایی که صفت را تبدیل به اسم می نمایند.برای مثال:

Blind کور     Blindness کوری

نوع سوم: پسوند هائی که ریشه آن اسم است و اسم را تبدیل به اسم دیگری می کنند که اکثراً اسم عام را تبدیل به اسم معنی می کنند.
مهمترین آنها عبارتند از : Hood – Ship – Dom – Ist . برای مثال:

Neighbour همسایه     Neighbourhood همسایگی
King پادشاه     Kingdom پادشاهی

نوع سوم: پسوندهائی که اسم را تبدیل به صفت می نمایند. مهمترین این پسوندها عبارتند از: able – ful – like – ish – some – less . برای مثال:

Faith وفا    Faitless بی وفا – بی دین
Child بچه    Childish بی بچه

نوع چهارم: پسوند هایی که فعل را تبدیل به صفت می کنند. مهترین آنها عبارتند از: Less – able – ive. برای مثال:

Rest استراحت کردن    Restless بی قرار

نوع پنجم: پسوندهایی که فعل را تبدیل به اسم فاعل می کنند. مهمترین این پسوندها عبارتند از or- er . برای مثال:

Play بازی کردن     Played بازی کن

نوع ششم: پسوندهایی که صفت را تبدیل به فعل می کنند. مهمترین آنها عبارتند از: ify – en – ize . برای مثال:

Legal قانونی      Legalize قانونی کردن

Fast تند       Fasten بستن