آموزشگاه زبان روژین ایلیا
آدرس ها:

شعبه پسران: یافت آباد، شهرک ولیعصر، خیابان شهیدان بهرامی، جنب بانک صادرات، پلاک 161

شعبه دختران: یافت آباد، شهرک ولیعصر، خیابان شهید به خیال، پلاک ۱۲

شعبه مهد زبان و پیش دبستانی: یافت آباد، شهرک ولیعصر، خیابان شهیدان بهرامی ، جنب بانک مسکن، جنب خانه بازی شهر سلطان، پلاک ۲۲۰

تلفن های تماس:

021-66213030

021-66229000

021-66211000

نکات مهم گرامر زبان انگلیسی در استفاده از That

در این مقاله به بیان نکات مهم گرامر زبان انگلیسی در استفاده از That می پردازیم.

That

  1. بعد از that به عنوان صفت ، همیشه یک اسم مفرد به کار می رود که هم می تواند شمارپذیر (countable) باشد و هم شمارناپذیر (uncountable)

That incident changed their lives.

آن حادثه زندگی آن ها را عوض کرد.

Have you forgotten about that money I lent you last week?

ن پولی را که هفته ی گذشته بهت قرض دادم یادت رفته است؟

اگر اسم مورد نظر به صورت جمع باشد ، باید از صورت جمع that یعنی those استفاده کرد:

What did you do with those sandwiches?

آن ساندویچ را چه کار کردی؟

  1. That به عنوان ضمیر همیشه به تنهایی به کار می رود و بعد از آن هیچ اسمی نمی اید. صورت جمع that در این حالت نیز those است:

Leo, whats that you’re writing?

لئو آن چیه داری می نویسی؟ (= لئو ، چی داری می نویسی؟)

Those look riper than these.

مثل این که آن ها از این ها رسیده تر هستند.

  1. That به عنوان ضمیرموصولی (relative pronoun) همیشه بعد از یک اسم ، به جای ضمایر موصولی who ، whom و which به کار می رود:

The man that called yesterday wants to buy the house.

مردی که دیروز زنگ زد می خواهد خانه را بخرد.

She called her sister that the hadn’t spoken to for many years.

او به خواهرش که سال ها با او حرف نزده بود ، تلفن کرد.

Where’s the letter that come yesterday?

نامه ای که دیروز آمد کجاست؟

توضیح : that در محاوره و نوشتار غیر رسمی ، وقتی که در جایگاه مفعول به کار رفته باشد ، معمولاً حذف می شود:

The family (that) I met at the airport were very kind.

خانواده ای که در فرودگاه دیدمشان خیلی آدم های مهربانی بودند.

The watch (that) you gave me keeps perfect time.

آن ساعتی که به من دادی خیلی خوب کار می کند.

  1. That به عنوان حرف ربط (conjunction) در ابتدای یک بند موصولی و بعد از فعل ، صفت و یا اسم به کار می رود و بخشی از جمله را به بخش دیگر و یا یک جمله را به جمله ی دیگر پیوند می دهد.

If she said (that) she’d come, she’ll come.

اگر گفته است که می آید حتماً می آید.

Are you sure (that) they live in this city?

تو مطمئنی که آن ها در این شهر زندگی می کنند؟

The fact that he is your brother should not affect your decision.

این که او برادر تو است نباید روی تصمیم تو اثر بگذارد.

توضیح : در محاوره و نوشتار غیر رسمی ، that بعد از فعل یا صفت معمولاً حذف می شود ( مثال های اول ودوم).

  1. همچنین that به عنوان حرف ربط می تواند همراه بند موصولی جا به جا شود و در آغاز جمله قرار بگیرد. مثلاً جمله زیر را

It’s odd that we haven’t heard of you.

عجیب است که هیچ خبری از تو نداشته ایم.

می توان به جمله ی ذیل تبدیل کرد:

That we haven’t heard of you is odd.

  1. That به عنوان قید همیشه قبل از یک صفت به کار می رود و اندازه یا مقدار چیزی را که صفت برای توصیف آن آمده است نشان می دهد:

The fish was about that long.

ماهی تقریباً به این بزرگی بود.

He didn’t look that bad.

آن قدر هم آدم بدی به نظر نمی رسید.

I was that embarrassed I didn’t know what to do.

آن قدر سراسیمه شده بودم که نمی دانستم چه کار کنم.

ارسال نظر