تعریف مصدر و اسم مصدر در زبان انگلیسی

تعریف مصدر و اسم مصدر در زبان انگلیسی اسم مصدر کلمه ای است که ریشه فعلی دارد و با اضافه کردن ing به آخر فعل ساخته می شود. اسم مصدر کلیه خواص اسم را دارد و در حقیقت یک نوع، اسم معنی نیز محسوب می گردد. مثلاٌ وقتی می گوییم سیگار کشیدن برای بدن شما مضر است کلمه سیگار کشیدن در یک مفهوم کلی به کار رفته و هیچگونه اشاره به کشیدن سیگار در لحظه مخصوصی نمیکند.

Smoking cigarette is harmful to your health.

سیگار کشیدن برای سلامتی شما مضر است. ( سیگار کشیدن در یک مفهوم کلی )

مصدرInfinitive کلمه ای است که معنی انجام عملی را به صورت آزاد و کلی بیان میکند و وابسته به هیچکدام از زمان ها نمی باشد. از همین مصدر است که افعال را در زمان های ( حال ، گذشته ، آینده ) به کار می بریم. در حقیقت می توان گفت که مصدر ریشه فعل یا مادر افعال است. علامت مصدر در زبان فارسی “ت – ن و د – ن “می باشد. برای مثال:

رفتن، آمدن،نوشیدن، خوردن.

همانطور که در زبان فارسی از مصدر به تنهایی استفاده نمیکنیم، در زبان انگلیسی نیز خود کلمه مصدر به تنهایی به کار نمیرود. مگر بعد از بعضی از افعال خاص که فقط بعد از آنها از مصدر استفاده می شود.
برای مثال در  دو جمله زیر بعد از افعال Like و Want باید از مصدر استفاده شود.
I like to drink some cold water.
دلم میخواد مقداری آب خنک بنوشم.

I want to speak with your father.

می خواهم با پدرت صحبت کنم.

نکته مهم : اگر فعل Like به صورت یک مفهوم کلی و عمومی به کار رود بعد از آن باید از اسم مصدر استفاده کرد.برای مثال:

I don’t like smoking cigarette.

من سیگار کشیدن را دوست ندارم.