بهتر از خود انگلیسی زبان ها زبان انگلیسی راصحبت کنید ۳
در این پست و در ادامه پست های قبلی این مطلب می خواهم ادامه نکاتی را معرفی کنیم که با رعایت آنها می توان زبان انگلیسی را بهتر، اصولی تر، و حتی استانداردتر از بسیاری از خود انگلیسی زبان ها استفاده کرد. همانطور که در پست های قبلی نیز اشاره شد خیلی از انگلیسی زبان ها در گویش ها و مکالمات روزمره ی خود از زبان انگلیسی استاندارد و اصولی استفاده نمی کنند و به نوعی از زبان انگلیسی تکلم می کنند که اصول و استاندارهای گرامری، ساختاری، لغوی در آن به درستی رعایت نمی شود و دارای اشکالاتی هست که در اینجا ادامه موارد قبلی را مورد بحث قرار می دهیم.
همانطور که می دانید در زبان انگلیسی ضمیر موصولی which برای اضافه کردن اطلاعات غیر ضروری، و ضمیر موصولی that برای اضافه کردن اطلاعات ضروری به جمله، مورد استفاده قرار می گیرند. این دو ضمیر موصولی در بسیاری از موارد و حتی توسط خود انگلیسی زبان ها به اشتباه به جای هم بکار می روند که از لحاظ گرامری کاملا نادرست می باشد. به مثال زیر توجه کنید تا بهتر و دقیقتر متوجه این نکته شوید:
✓ My co-worker which has 3 children is very friendly
همکار من که دارای ۳ فرزند است بسیار رفتار دوستانه ای دارد.
✓ My co-worker that works on the left side of my desk is very friendly
همکار من که در سمت چپ میز من کار می کند، بسیار رفتار دوستانه ای دارد.
همانطور که از مثال فوق مشاهده می کنید پس از that در جمله دوم اطلاعات دقیقتر و ضروری دیده می شود و در جمله اول پس از which اطلاعات کم اهمیت تری ذکر شده است. اشتباهی که خیلی از انگلیسی زبان ها مرتکب می شوند استفاده از این دو ضمیر موصولی به جای همدیگر، و یا اشتباه رایجتر استفاده از that به جای which می باشد. دلیل این اشتباه رایج را می توان به گستردگی استفاده از that نسبت به which مربوط دانست. در واقع ضمیر موصولی that نسبت به which برای اشاره به موارد بیشتری مورد استفاده قرار می گیرد به نوعی ضمیر موصولی عام تری می باشد. این درحالی است که گرایش عامه ی مردم هم استفاده از آسانترین و ساده ترین عبارات زبانی ممکن است و در خیلی از موارد به دلیل اینکه بیان کردن و ادای that راحت تر و نیز دارای ساختار گرامر راحت تری می باشد بیشتر از which مورد استفاده قرار می گیرد.
استفاده از عبارت شرطی if و whether به جای همدیگر
همانطور که می دانید تفاوتی که بین دو عبارت شرطی if و whether در جملات شرطی وجود دارد در این است که whether گزینه های بیشتری را برای انتخاب معرفی می کند در حالیکه if تنها یک گزینه یا چاره پیش رو می گذارد. به مثال زیر دقت کنید تا بهتر این نکته را متوجه شوید:
I don’t know whether I should have pizza or sandwich for lunch
من نمی دانم که آیا من برای نهار باید پیتزا بخورم یا ساندویچ.
I don’t know if I should have pizza or sandwich for lunch
البته استفاده از if به جای whether لزوما اشتباه نیست، اما با توجه به نکته ای که در بالا به آن اشاره شد، باید دقت کرد که این دو عبارت نزدیک به هم را در جای مناسب و به صورت درست استفاده کنیم. آنچه که خیلی از زبان آموزان به آن دقت نمی کنند همین نکته است و در خیلی از موارد به جای whether از if استفاده می کتند که عبارت ساده تر و راحتی برای بیان منظور شخص در چنین مواقعی است. به مثال زبر توجه کنید:
I don’t know if I should have pizza for lunch because I ate pizza for dinner last night
من نمی دانم که آیا من برای نهار باید پیتزا بخورم (یا نه)، زیرا من دیشب شام پیتزا خوردم.
همانطور که از مثال فوق مشاهده می کنید در جمله بالا از عبارت if استفاده شده، و دلیل آن هم این است که با توجه به این واقعیت که گوینده ی جمله شام دیشب را پیتزا خورده و برای اینکه وعده غذایی تکراری نداشته باشد، بهتر است غذای دیگری بخورد ولی باز چاره ای جز خوردن پیتزا ندارد. به عبارت دیگر استفاده از if در این جمله ناچاری و نداشتن انتخاب و گزینه ی دیگر را نشان می دهد، در حالیکه اگر از whether استفاده می شد این معنی را القاء می کرد که بین چندین گزینه یکی را انتخاب کرده و خودش همان غذا را انتخاب کرده و آن را می خورد.
استفاده از ساختار گرامری زمان گذشته ساده به جای زمان گذشته کامل
اشتباه رایجی که در بین خیلی از انگلیسی زبان ها و حتی زبان آموزان رایج است، استفاده از ساختار زمان گذشته ساده به جای گذشته کامل و یا بر عکس می باشد. البته اشتباه رایجتر در این زمینه استفاده از زمان گذشته ساده است، یعنی زمانی که باید در جمله از ساختار گذشته کامل استفاده شود جمله را با استفاده از ساختار گذشته ساده که ساده تر هم هست بیان می کنند. به مثال زیر توجه کنید:
× He done messed up
✓ He has messed up
✓ He made a mistake
او کار اشتباهی انجام داد.
در مثال فوق هر دو جمله دوم و سوم درست و هم معنی هستند، اما جمله دوم به صورت کاملا اشتباهی به کار رفته و ساختار گرامری آن نه زمان گذشته کامل، و نه با ساختار گذشته ساده همخوانی ندارد و جمله درستی نیست. همانطور که می دانید ساختار زمان گذشته به صورت زیر است:
ساختار گرامری گذشته ساده:
…… + فعل به شکل دوم (شکل گذشته فعل) + فاعل
مثال:
She went to school yesterday
او دیروز به مدرسه رفت.
ساختار گرامری گذشته استمراری:
…… + فعلing دار + was / were + فاعل
مثال:
She was going to school yesterday
او دیروز در حال رفتن به مدرسه بود.
ساختار گرامری گذشته کامل:
…. + اسم مفعول (شکل سوم یا گذشته کامل فعل) + had + فاعل
مثال:
She had gone to school before her teacher
او قبل از معلم خود به مدرسه رفته بود.
مثال دیگری که در این زمینه برای زبان آموزان هم خیلی دردسر ساز بوده استفاده از صفت drunk در یک جمله زمان گذشته ساده است. این واژه هم می تواند نقش فعلی و هم نقش صفتی را در جمله داشته باشد و به همین دلیل خیلی از زبان آموزان را به اشتباه می اندازد. این واژه در نقش فعلی به معنی “نوشیدن و آشامیدن” و در نقش صفتی بیشتر به معنی “آدم مست” می باشد. نکته مهمی که درباره این واژه وجود دارد که این واژه بیشتر در نقش صفتی و به معنی آدم مست بکار می رود. به مثال های زیر در مورد کاربرد این واژه در هر دو زمان گذشته ساده و حال کامل و نیز گذشته کامل توجه کنید:
✓ He was drunk yesterday. (کاربرد این واژه در نقش صفت و در زمان گذشته ساده)
✓ He has drunk already. (کاربرد این واژه در نقش فعل و در زمان حال کامل)
✓ He had drunk before he went out. (کاربرد این واژه در نقش فعل و در زمان گذشته کامل)
بسیاری از انگلیسی زبان ها ترجیح می دهند که از این واژه در نقش صفتی استفاده کنند و بنابراین آن را در زمان حال ساده و گذشته ساده بیشتر می توان دید و دلیل آن هم باز به سادگی و راحتی استفاده از آن در این حالت و در این نقش بر می گردد.
اشتباه دیگری که در این زمینه بسیار رایج است عدم رعایت ساختار زمان گذشته کامل به صورت دقیق و طبق ساختار و مدل ارائه شده ی بالا در مورد این زمان است. مثال زیر توجه کنید تا دقیق این موضوع برای شما جا بیافتد.
× He should have went to the party
× He should has went to the party
× He should has gone to the party
✓ He should have gone to the party
مطلب پیشنهادی : اصطلاحاتی در مورد زمان در زبان انگلیسی