اشتباهات خطرناک زبان آموزی ! از این ۷ مورد جدا بپرهیزید!
یادگیری یک زبان خارجی با چالشهای متعددی همراه است و زبانآموزان ممکن است دچار اشتباهات خطرناکی شوند. از نحوه حفظ کردن لغات گرفته تا به خاطر سپردن قواعد گرامری، و سایر موارد، همگی میتوانند محلی برای به خطا رفتن باشند. پیشتر با یکدیگر در مورد باورهای نادرست و شایع صحبت کردیم. باورهای غلط ذهنیت ما درباره زبانآموزی را شکل میدهند. لیکن اشتباهات خطرناک زبان آموزی محصول آن دسته باورهایی هستند که به مرحله عمل رسیدهاند و ما در این مقاله ۷ مورد از آنها را بررسی خواهیم کرد.
آشنایی با این اشتباهات خطرناک زبان آموزی میتواند در مصرف انرژی و نیازمودنِ آزمودهها کمک شایانی به ما بکند.
اولین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی: درگیر شدنِ بیش از حد با گرامر
یکی از سنگِ بناهایِ نخستین در برپا ساختنِ دانش زبانی ما گرامر است. در این مورد شکلی نیست. به همین سبب یکی از اولین موانعی که باید از آن عبور کنید دست و پنجه نرم کردن با قواعد دستوری است. و اتفاقا یکی از اشتباهات خطرناک زبانآموزان هم در همین گام رخ میدهد.
در ابتدای راه لازم است شما آن بخشی از گرامر را بیاموزید که اجازه ساختن جملات صحیح و متناسب با سطح ابتدایی را برایتان فراهم میکند. معمولا سرفصلهای گرامری در چنین سطحی برای زبانهای مختلف یکسان است. مثل ساختار جمله، نحوه کاربرد صفت و موصوف و به همین ترتیب. اگر بیش از این مقدار خود را با گرامر درگیر کنید و تلاش کنید همه چیز را یکجا یاد بگیرید زمان لازم برای کار کردن روی سایر بخشها را از دست میدهید.
دومین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : چشمپوشی کردن از دنیای دیجیتال و تکنولوژی روز
شیوههایِ سنتیِ سابق، دیگر در دنیای امروز حرف اول و آخر را نمیزنند و به تنهایی جوابگو نیستند. آن روزهایی که مجبور بودید صدها برگ دفتر و کاغذ را صرف نوشتن فلشکارت نمایید و این حجم عظیم را در گوشهای از اتاق انبار کنید و مراقب باشید که گم نشوند یا با یکدیگر قاطی نشوند، گذشته است و تکرار این کارها از اشتباهاتِ خطرناک است.
امروزه میتوانید برای هر یک از فعالیتهایتان نرمافزار مناسب، یا دورهای مرتبط و یا بستهای آموزشی بیابید. نرمافزار مرتبط با حفظ لغت یکی از این نمونهها است.
سومین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : بیاهمیتی به فرهنگ جامعه هدف
یکی از توهمات زبانآموزان، جدا کردن زبان گفتاری و نوشتاری یک جامعه از فرهنگِ اهالی آن جامعه است. در این زمینه فعالیتهای تحقیقاتی زیادی انجام شده و نهایتا اینکه این تمایز یکی از اشتباهات خطرناک است.
خطرناک بودن این اشتباه از این روست که در صورت بیاهمیتی، ممکن است بعد از مدتها زبانآموزی، وقتی وارد جامعه هدف میشوید، چنان تفاوتی میانِ زبانی که آموختهاید با گفتمانِ روزِ مردمِ بومی حس کنید که گویی به دو زبانِ کاملا متفاوت سخن میگویید.
فرهنگ یک جامعه، شاملِ سنتهای مردم، تاریخچه، نوع روابط خانوادگی، صنایع دستی، شغلهای رایج و حتی بازیهای کودکانه آنها میشود.
چهارمین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : فقدان یک رویکرد جامع و تمام عیار
یادگیری زبان به ثبت نام در یک کلاس یا خریدن یک بسته آموزشی و یا حتی کنار گذاشتن روزانه یک ساعت برای زبانآموزی محدود نمیشود. این تصور یکی از اشتباهات خطرناک است.
حقیقت این است که یادگیری زبان، یعنی استفاده از هر فرصتی جهت غنیسازی دانشمان درباره زبانِ هدف. بجای اینکه فقط به رشد لغت بسنده کنیم یا فقط به محاورات گوش دهیم و یا اینکه صرفا روی گرامر زبان تمرکز کنیم، لازم است که رویکردی جامع را پیش بگیریم. رویکردی جامع است که شما را برای پیادهسازی مهارتهای مورد انتظارتان آماده کند و با غرق کردن شما در زبان هدف، زبان واقعی را در معرض دیدن و شنیدنِ شما قرار دهد.
پنجمین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : دستِ کم گرفتن نقش سخن گفتن و شنیدن
این مورد تهدیدی جدی برای زبانآموزان مبتدی محسوب میشود. شنیدن و سخن گفتن نیاز به «توجهِ فعال» دارد. اگر این فعالیتها در حضور دیگران انجام شوند، استرسی مضاعف نیز به این توجه فعال افزوده میشود. در نتیجه زبانآموزان ممکن است تلاش کنند بجای این دو فعالیت رویِ خواندن و نوشتن تمرکز کنند و این یکی از اشتباهات خطرناک و مهلک در زبانآموزی است.
درست است که سخن گفتن و شنیدن با چالشهای بیشتری همراهاند و زحمت بیشتری میطلبند اما به همان اندازه در رشد زبان شما تاثیراتِ عمیقتری دارند؛ به هر حال این دو مهارت، نیمی از مهارتهای چهارگانه زبانی را تشکیل میدهند و بدون آنها زبانآموزی بی معناست.
ششمین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : تمرکز بیش از حد روی حفظ کردنِ واژگان
این اشتباه، یکی از رایجترین خطاها در زبانآموزی است. زبانآموزان مبتدی غالبا تصور میکنند که واژگان و لغتهای جدید، بدنه اصلی آموختنِ یک زبان را تشکیل میدهند و به همین خاطر زمان قابل توجهی را صرف حفظ کردن لغت میکنند. این یک اشتباه خطرناک است.
یاد گرفتن یک زبان و حتی آموختنِ لغات، چیزی فراتر از حفظ کردن واژگان است؛ آموختن، شامل موارد دیگری همچون ترکیبِ جمله، نگارش صحیح و تلفظ و موارد دیگر نیز میشود.
هفتمین مورد از اشتباهات خطرناک زبان آموزی : تبدیل کردنِ زبانآموزی به جلسات خودزنی و شکنجه نفس!
شاید این رایجترین مورد از اشتباهاتِ خطرناکی باشد که زبانآموزانِ با انگیزه مرتکبِ آن میشوند. زبانآموزان در ابتدا با انگیزه و پرانرژی هستند. ولی پس از مدتی احساس میکنند که روند یادگیری کسالتبار و تکراری شده است. در پاسخ به این وضعیت، آنها تلاش میکنند که با قدرت اراده بر این کسالتبار بودن غلبه کنند و همچنان به جلو پیش بروند و این هم یکی از اشتباهات خطرناک است.
خطرناک بودن این اشتباه از آن روست که قدرتِ اراده اکثرِ انسانها محدود است و مثل محتوای مخزن سوخت در طولِ زمان تمام میشود. کسانی که پس از اتمامِ ذخیره قدرتِ اراده خود از زبانآموزی زده میشوند معمولا و البته متاسفانه برای همیشه زبانآموزی را کنار میگذارند، چون تصور میکنند یادگیری زبان واقعا از قدرتشان خارج است.
راه حل صحیح این است که بجای تبدیل جلسات به کشمکشی بین اراده و یادگیری، کافیست رویکردمان را تغییر دهیم. آیا از جلسات کلاسی خسته شدهاید؟ چند جلسه فیلم تماشا کنید. چند جلسه به پادکست گوش کنید. چند جلسه با دوستتان جلسات گفتگوی آزاد بگذارید. حتما شنیدهاید که «تنوع نمک زندگی است.» این ضربالمثل در مورد زبانآموزی ده چندان صحت دارد.
در نظر داشته باشید که یادگیری زبان، و وقتی که به آموختن اختصاص میدهید هنگامی کارآمد و پویا خواهد بود که از اشتباهاتِ خطرناکِ فوق بپرهیزید.