اسم های پرکاربرد در مکالمات روز مره
اسم یا noun در زبان انگلیسی واژه ایست که به نام یک فرد، محل، چیز یا ایده را مشخص می کند. به مثال های زیر توجه کنید:
فرد: man, (مرد) Mrs. Jones, (خانم جونز) doctor, (دکتر) Maddie (مدی)
محل: home (خانه)، mountains (کوه ها)، Paris (پاریس)، river (رودخانه)
چیز: sports car (ماشین مسابقه)، book (کتاب)، dog (سگ)
اسم های انتزاعی
اسم های انتزاعی یا Abstract nouns اسمی هستند که بیانگر مفاهیم، ایده ها و احساساتند و قابل لمس کردن نیستند.
ایده: love (عشق)، intelligence (هوش)، justice (عدالت)
احساس: happiness (خوشحالی)، anger (عصبانیت)، excitement (هیجان)
اسم های خاص و عام
اسم های خاص یا Proper nouns نام افراد، مکان ها، چیزها و … مشخصی را نشان می دهند. در حالیکه اسم های عام یا common nouns، می توانند در مورد افراد، مکان ها، چیزها و … متفاوتی به کار روند.
به مثال های زیر توجه کنید.
| اسم عام | اسم خاص | اسم عام | اسم خاص |
| Boy (پسر) | James (جیمز) | doctor (دکتر) | Doctor Jefferson (دکتر جفرسون) |
| river (رودخانه) | Mississippi River (رودخانه میسیسیپی) | town (شهر) | Rockledge (دکلج – نام یک شهر) |
| car (ماشین) | Ford (فورد) | candy bar (ابنبات) | Baby Ruth (بچه روث) |
نکته: در زبان انگلیسی نام اسامی خاص همیشه با حرف اول بزرگ یا capital نوشته می شود. اسامی عام تنها در صورتی که ابتدای جمله قرار بگیرند به این صورت نوشته می شوند.