دو فعلیها در جمله و طرز بکار بردن آنها در جملات

1.اگر در جمله دو فعل اصلی بیاید، بین دو فعل اصلی علامت( to ) به کار می بریم و
2. اگر در جمله یک فعل کمکی و یک فعل اصلی بیاید to لازم نیست بجز دو فعل ought to و(سابقا: used to). اگر فعلهای ما از مصدر To be باشد یعنی (am- is- are )و یا از مصدر to have یعنی has و have وقتی که در جمله افعال قصدی را بکار می بریم( am-is-are و have-has ) به مادر خود یعنی به( be, have )تبدیل می شوند.

افعال قصدی:

وانمود کردن pretend خواستن want امتناع کردن refuse دوست داشتن like قصد داشتن plan مایل بودن Would like تصمیم گرفتن decide امیدوار بودن hope قصد داشتن intend آرزو داشتن wish قصد داشتن Be going to سعی کردن try متنفر بودن hate قول دادن promise متنفر بودن dislike ترجیح دادنprefer

فعلهای must ,have to

تفاوت must و have to :

I must go.تاکید زیاد(من حتما باید بروم.)
I have to go. من مجبورم بروم.
Must باید
Have to  مجبور بودن
اhas to مجبور بودن
تذکر: با توجه به مطلب فوق گذشته فعل had to,must میباشد.
تذکر: اگر بعد از have ، has اسم بیاید معنی داشتن و خوردن دارد.

She has a book…………. او یک کتاب دارد.                        I will have my lunch………. من ناهارم را خواهم خورد.

تمرین جملات فارسی:

1. آنها می خواهند هر روز به معلم گوش بدهند.
2. من باید هر روز انگلیسی صحبت کنم.
3. شما می خواهید اینجا مودب باشید.
4. او دوست دارد یک ماشین داشته باشد.
5. ما تصمیم داریم امسال زرنگ باشیم.

پاسخ:

• They want to listen to the teacher every day
• I must speak English every day
• You want to be polite
• He likes to have a car
• We decide to be clever this year

ب ) جملات زیر را توسط فعل داخل پرانتز اصلاح نمایید.

1.( They study engineering . (Plan
2.( Most students succeed.   (want
3.( We understand the lesson.   (Pretend
4.( I work hard.   (Promise
5.( Most of the people tell the truth.   (Refuse

پاسخ:

1. They plan to study engineering
2. Most students want to succeed
3. We pretend to understand the lesson
4. I promise to work hard
5. Most of the people refuse to tell the truth