تلفظ در زبان انگلیسی (جلسه اول)

تلفظ در زبان انگلیسی

برای کسب مهارت لازم در هر زبانی، به ویژه تسلط بر آن از نظر محاوره، باید سه عامل عمده را در نظر گرفت. و نیز باید متوجه بود که نا آشنایی با آن عوامل یا بی توجهی به آنها موجب نارسایی کلام شده، شخص را به خاطر ناهمواری و نادرستی زبان گفتاری از دیگران متمایز می سازد.

 این سه عامل عبارتند از: آواهای حروف، فشار صوت (تجوید) و تکیه در کلام و آهنگ الفاظ یعنی تغییرآنها به صورت زیر و بم در جمله.

آواهای حروف:

از 26 حرف انگلیسی بیش از 50 گونه آوا پدید می آید، به این معنی که از حروف صدادار، (حنجره ای ) حدود 22 آوای گوناگون و از حروف بی صدا (دهانی) حدود 25 آوای مختلف پدید می آید.

از حروف صدا دار می توان سه دسته آوا sound استنباط کرد: کوتاه، کشیده، مرکب، که دربخش دستور زبان انگلیسی این وب سایت به صورت مبسوط طی مباحث مختلف در مورد آنها بحث شده است.

برای سادگی در تلفظ آواها از الفبای مخصوصی به نام الفبای صوتی یا به عبارت دیگر الفبای فونتیک Phonetic Alphabet استفاده می کنند که جنبه قراردادی دارد. معمولا در هر کتاب لغت انگلیسی روش و علائم مخصوصی برای رساندن این آواها انتخاب می شود. علائمی Symbols که در زیر به کار رفته از دیکشنری Oxford Advanced Leaner’s Dictionary گرفته شده است. به هر حال برای آشنایی با آواهای حروف لازم است آنها را به ترتیب به صورت  با صدا، ترکیبی و بی صدا بررسی نماییم.

فشار صوت در الفاظ (تاکید):

تاکید (استرس) عبارت از فشاری است که موقع تلفظ بر روی هجا آورده می شود و در نتیجه بر اثر آن در یک هجا قوی تر و یک هجا ضعیف تر ادا می شود.

تاکید در زبان فارسی بر هجای آخر است ولی در زبان انگلیسی یک عامل فونیمیک است و نمی توان گفت جای تکیه بر کدام هجا است. به عبارت دیگر مسئله فراگیری صحیح تاکید یک امر سماعی است نه قیاسی.

کلمه های انگلیسی به طور کلی یا یک هجایی هستند و یا بیش از یک هجا دارند. در کلمه های نوع اول، فشار صوت در سراسر کلمه یکسان است، ولی در کلمه های نوع دوم باید توجه داشت که کدامیک از هجا ها با فشار و تکیه بیشتری بیان و ادا می شود.تشخیص این مهم و توجه به آن، عامل بسیار مؤثری در ادای صحیح کلمه ها و در نتیجه، جملات است و تسلط شخص را به زبان گفتاری (محاوره) می رساند.