چگونه یک مترجم حرفه ای شویم ؟ (جلسه دوم)

عادات خوب و بد ترجمه

مترجم برجسته ممکن است در خود برخی عادات بد یا خوب را پرورش دهد. برخی از عادات بد ترجمه به شرح ذیل می­باشند:

یکی از عادات بد ترجمه بدور بودن مترجم از زبان مبدا برای یک دوره زمانی معین است، زیرا با توجه به پویایی رشته­های علمی و نیز مقوله ­های زبانی در صورت دور شدن از زبان مبدا دانش پیشین شخص در این زمینه­ها دیگر قابل اعتماد و کافی نمی­باشد.

یک عادت بد دیگر استفاده از راه­های میانبر و غیرمجاز هنگام ترجمه است. چندین نوع میانبر در ترجمه وجود دارد که معمول­ترین نوع آن­ها، قصور در جستجو و پیدا نمودن معنای واژه ای است که شخص به طور قطعی نسبت به چگونگی برگردان آن مطمئن نیست. بدین ترتیب، چنانچه شخص- حتی بعد از بررسی همه معانی موجود- نسبت به معنای یک واژه مطمئن نگردد لازم است در قسمت یادداشت یک مترجم مفهوم آنرا بگنجاند و یا اینکه از طرق دیگر ذکر کند که مشکلی در ترجمه آن لغت خاص وجود داشته است، زیرا در غیر این صورت، مطلب نهایی ممکن است گمراه­کننده و غلط­برانگیز باشد.

یک نوع میانبر غیر مجاز دیگر در ترجمه، خلاصه کردن یک پاراگراف به جای ترجمه کامل آن است. چنین چیزی به عنوان خلاصه ترجمه یک پاراگراف با یک سند محسوب می­شود. باید دانست اگر درخواست برای خلاصه مطلب باشد این دقیقا چیزی است که مترجم می­باید فراهم کند. در حالی که در این حرفه، ترجمه درخواستی اغلب به صورت کلمه به کلمه یعنی برگردان کامل و تام متن مبدا مورد نظر می­باشد. زمانی که ترجمه کلمه به کلمه سفارش شود هر نوع نقصان در تحویل کامل ترجمه نوعی میانبر غیر مجاز به شمار می­رود. متاسفانه، گاهی اوقات برخی از مترجمین این نکته را مورد بی­توجهی قرار می­دهند، مخصوصا زمانی که کار بیشتری نسبت به آن­چه در زمان ضرب الاجل تعهد داده اند می­پذیرند و در نتیجه تصمیم به خلاصه سازی متن تا پیش از سررسید زمان ضرب الاجل می­گیرند.

در نهایت، بدترین عادت برای مترجم آن است که گمان نماید که در برهه ای چنان نسبت به زبان­های مبدا و مقصد اشراف و احاطه دارد که کار وی نیاز به هیچ­­گونه بازبینی و اصلاح ندارد. به عبارت دیگر، بازماندن از بهبود و پیشبرد بیشتر مهارت­های زبانی و احساس غرور کاذب و بی نیازی نسبت به تکمیل دانسته های خود میتواند زمینه را برای واماندگی حرفهای مترجم رقم بزند.