فعل‌های دو قسمتی در زبان انگلیسی یا Phrasal Verbs
در زبان انگلیسی، فعل‌های دو قسمتی فراوانی وجود دارند. به این فعل‌ها، افعالِ چند قسمتی یا multi-word verb نیز گفته می‌شود؛ چرا که در مواردی بیش از دو قسمت دارند.
با توجه به تعدادشان، آموختن تمامی این فعل‌ها کار ساده‌ای نیست. در بعضی موارد می‌توان به سادگی و با اطمینان نسبی معنای یک فعل دو قسمتی را حدس زد:
I picked up my pen.
«من خودکارم را برداشتم.»
و در برخی موارد دیگر حدس زدن معنای فعل‌های دو قسمتی کار چندان راحتی نیست:
I picked up English quickly.
«من خیلی سریع انگلیسی را یاد گرفتم.»
در این موارد راهی جر جستجو کردن معنای این فعل‌ها در دیکشنری وجود ندارد.
وقتی با فعل دو قسمتی جدیدی مواجه می‌شوید و بعد از دیدن معنایش در دیکشنری، آن را در دفتر تجربیات زبانی خود ثبت می‌کنید، مفید است که نوعِ این فعل دو قسمتی را نیز یادداشت کنید.
فعل‌های دو یا چند قسمتی، متشکل از یک فعل و یک حرف اضافه و یا یک فعل و دو حرف اضافه هستند.
فعل‌های دو قسمتی به دو نوع جدا شدنی و جدا نشدنی تقسیم می‌شوند.
فعل‌های دو قسمتی جدا شدنی یا Separable
He shut his PC down.
He shut down his PC.
«او رایانه خود را خاموش کرد.»
در فعل‌های دو قسمتی جدا شدنی، فعل و حرف اضافه می‌توانند به هم چسبیده باشند و یا اینکه بینشان فاصله‌ای ایجاد شود. این فاصله معمولا توسط مفعول یا همان object پر می‌شود. ولی در هر دو حالت، معنا یکسان است و تفاوتی ندارند.
Can you turn the TV on?
Can you turn on the TV?
«ممکن است تلویزیون را روشن کنی؟»
نکته‌ای مهم درباره فعل‌های دو قسمتی جدا شدنی
اگر ما در جمله از یک ضمیر استفاده کنیم، (مثلا ضمیر it را بجای اسمِ مفعول به کار ببریم) در این صورت، حتما باید این ضمیر بین فعل و حرف اضافه قرار بگیرد. ببینید:
Can you turn it on?
Can you turn on it?
فعل‌های دو قسمتی جدا نشدنی یا Non-separable
I have to look after my mother. She is very old.
«من باید از مادرم مراقبت کنم. او خیلی پیر است.»
I have to look my mother after.
در فعل‌های دو قسمتی جدا نشدنی نمی‌توانیم بین فعل و حرف اضافه‌اش فاصله ایجاد کنیم.
حتی وقتی می‌خواهیم بجای اسم از ضمیر هم استفاده کنیم، باز هم این دو بخش از یکدیگر جدا نمی‌شوند:
My mother is very old. I have to look after her.
«مادرم خیلی پیر است. من باید از او مراقبت کنم.»
فعل‌های چند قسمتی یا Multi-word Verbs
به این مثال توجه کنید:
Ali came up with a great idea.
«علی یک ایده عالی به ذهنش رسید.»
The working conditions are really hard. I don’t know how I put up with them.
«شرایط کاری بسیار سخت است. نمی‌دانم چطور آن‌ها را تحمل می‌کنم.»
توجه داشته باشید که تعداد این فعل‌های چند قسمتی زیاد نیست. ولی این فعل‌ها همانند فعل‌های جدا نشدنی عمل می‌کنند.
فعل‌های ناگذرا به مفعول یا Intransitive Verbs
فعل‌های ناگذرا نیازی به مفعول ندارند. وقتی فعل‌های دو یا چند قسمتی ناگذرا به مفعول باشند، دیگر موضوع جداشدن یا نشدن برایشان مطرح نیست. زیرا مفعولی ندارند که بخواهد بین فعل و حرف اضافه قرار بگیرد.
What time does he get up?
«او چه ساعتی از خواب بلند می‌شود؟»
I stood up and went to school.
«من برخاستم و به مدرسه رفتم.»
دیدگاه ها